اگر شما هر نوع سیستم صنعتی مبتنی بر آب یا خنک کننده را اجرا می کنید، باید از خطر آلودگی دستگاه خود به آلودگی های ناشی از آب و آلاینده تصفیه آب آگاه باشید. در اینجا، ما راه حل های تصفیه را برای متوقف کردن این اتفاق ارائه می دهیم.
با این حال، بهترین تصفیه آب که می توانیم به شما پیشنهاد کنیم دانش پیشگیری است. نظارت ناکافی آب اغلب منجر به عدم آلودگی آب، گاهی اوقات برای سالها می شود. میکروب ها، مواد شیمیایی مایع خطرناک و آلاینده های فلزی همه می توانند باعث بیماری های کوتاه مدت و طولانی مدت در انسان شوند. برخلاف مشکلات مکانیکی معمول، آزار دهنده و در عین حال جزئی مانند ساخت سنگ آهک، برخی از آلودگی های جدی خطر ایجاد سرطان، ناتوانی یا حتی مرگ را در پی دارند. در اینجا چهار مورد از بدترین آلودگی های آب خوراک وجود دارد که باید مراقب آنها باشید.
۱) لژیونلا
اگرچه همه عفونت های باکتریایی در تجهیزات خانگی یا صنعتی می توانند بیماری های ناخوشایند ایجاد کنند، لژیونلا (Legionella pneumophila) یکی از وحشتناک ترین است. قرار گرفتن در معرض لژیونلا به طور بالقوه می تواند منجر به موارد ذات الریه به دلیل بیماری لژیونر شود. طیف وسیعی از تب های جدی اما ناتوان کننده نیز می تواند در اثر باکتری ها ایجاد شود. لژیونلا که به آب شیر، بخار، یا دوش آبها حمله می کند، می تواند در نتیجه از طریق انتقال آئروسل از آب پاشیده منجر به شیوع انبوه شود.
در انگلیس، لژیونلا معمولاً در دریاچه های باز و رودخانه ها به مقدار کم و بی ضرر دیده می شود. با این حال، سیستم های آب بسته که روی سفره های آب در فضای باز ترسیم می شوند می توانند باکتری ها را در محیطی که آنها را جوجه کشی می کند به دام بیندازند. این به آنها اجازه می دهد تا به سرعت در سطح خطرناک ضرب شوند. سیستم هایی مانند برج های خنک کننده، کندانسورهای تبخیری و استخرهای اسپا برای رشد ایده آل هستند. سیستم های راکد و بسته ممکن است مشکل را تشدید کند.
لژیونلا در دمای بین ۲۵ تا ۴۰ درجه سانتیگراد رشد می کند و به مواد مغذی ارگانیک رایج مانند زنگ زدگی جذب می شود. با این حال، باکتری ها یکبار که تشخیص داده شدند قابل تصفیه هستند. لژیونلا نمی تواند در آب گرم بالاتر از ۶۰ درجه سانتیگراد زنده بماند و به راحتی با استفاده از اشعه ماوراء بنفش کشته می شود. از سال ۲۰۱۴، شرکت های انگلستان که از آب خوراک سرد یا گرم در تجهیزات استفاده می کنند، وظیفه قانونی مراقبت برای جلوگیری از عفونت لژیونلا را در هر کجا که مرتبط و ممکن است.
۲) کلر و مشتقات
کلر ماده اصلی سفید کننده و یک روش مؤثر برای از بین بردن بیشتر میکروارگانیسم ها است. در تصفیه آب، به طور معمول در مقادیر رقیق شده در منبع آب خوراک استفاده می شود تا مایعات دریافتی ویروس ها، باکتری ها و بیماری ها پاک شود. کلرامین یک نوع بسیار مشابه از مواد شیمیایی است که به طور فزاینده مورد حمایت سازمان های تصفیه آب شهری در سراسر جهان قرار می گیرد. تمایل دارد در هنگام استفاده کمتر عوارض جانبی بدی در انسان ایجاد کند.
با این حال، شستشو آلاینده تصفیه آب کلر می تواند منجر به باقی مانده های شیمیایی شود که به عنوان فرآورده های رقیق کننده (DPB) شناخته می شوند، عناصر سمی مرتبط با سرطان و بیماریهای دستگاه گوارش (در صورت مست یا بلعیدن تصادفی). DPB ها معمولاً هنگامی ایجاد می شوند که کلر با ایجاد بقایای میکروسکوپی در لوله ها، به طور جدی در ارتباط باشد. کلر زدایی بیش از حد یا آسیب شیمیایی به لوله های مسی یا سرب نیز می تواند منجر به بیماری، مشکلات پوستی و نقص سیستم آب شود.
۳) سرب
